Rodzaj żeński przymiotników

W języku francuskim, w przeciwieństwie do polskiego, są tylko dwa rodzaje: męski - masculin i żeński - féminin. Aby zrobić rodzaj żeński przymiotnika trzeba zmienić jego końcówkę, i jak się zapewne domyślacie nie jest to jedna jedyna końcówka. O nie! Końcówka przymiotnika rodzaju żeńskiego zmienia się w zależności od tego, jaką końcówkę ma przymiotnik rodzaju męskiego. Na szczęście są zasady, które pomogą nam to usystematyzować.

Oto zasady:

1) w większości przypadków rodzaj żeński tworzymy poprzez dodanie litery -e do przymiotnika w rodzaju męskim:

masculin rodzaj męski
playnoir czarny
playbleu niebieski
playintelligent inteligentny
playaimé lubiany
féminin rodzaj żeński
playnoire czarna
playbleue niebieska
playintelligente inteligentna
playaimée lubiana

Uwaga! Jeśli -e dodamy do przymiotników zakończonych na spółgłoskę, której nie wymawiamy np.: grand, polonais, petit, etc. to dodanie -e powoduje, że spółgłoska ta jest wymawiana w rodzaju żeńskim, np.:

masculin rodzaj męski
playgrand duży
playpolonais polski
playaméricain amerykański
playvert zielony
féminin rodzaj żeński
playgrande duża
playpolonaise polska
playaméricaine amerykańska
playverte zielona

2) jeśli przymiotnik rodzaju męskiego kończy się na -et, -er, to w rodzaju żeńskim dodajemy -e, a nad pierwszym "e" stawiamy akcent np.:

masculin rodzaj męski
playsecret tajny
playincomplet niekompletny
playléger lekki
playdernier ostatni

féminin rodzaj żeński
playsecrète tajna
playincomplète niekompletna
playlégère lekka
playdernière ostatnia

3) jeśli przymiotnik rodzaju męskiego kończy się na -e, jego froma żeńska jest dokładnie taka sama pod względem pisowni i wymowy, np.:

masculin rodzaj męski
playrapide szybki
playcalme spokojny
playorange pomarańczowy
playfacile łatwy
féminin rodzaj żeński
playrapide szybka
playcalme spokojna
playorange pomarańczowa
playfacile łatwa

4) jeśli przymiotnik rodzaju męskiego kończy się na: -en, -on, -os, -as, -is, -et, -ot, to w rodzaju żeńskim podwajamy spółgłoskę i dodajemy -e, i wymawiamy ostatnię spółgłoskę (tak jak w punkcie 1), np.:

masculin rodzaj męski
playitalien włoski
playbon dobry
playgros gruby
playbas niski
playmétis mieszany
playmuet milczący
playsot głupi
féminin rodzaj żeński
playitalienne włoska
playbonne dobra
playgrosse gruba
playbasse niska
playmétisse mieszana
playmuette milcząca
playsotte głupia

5) jeśli przymiotnik rodzaju męskiego kończy się na: -el, -il, -eil, -ul to w rodzaju żeńskim dodajemy końcówkę -le, np.:

masculin rodzaj męski
playcruel okrutny
playgentil miły
playpareil taki sam
nul zerowy
féminin rodzaj żeński
playcruelle okrutna
playgentille miła
playpareille taka sama
playnulle zerowa

6) jeśli przymiotnik rodzaju męskiego kończy się na: -eux, -oux, w rodzaju żeńskim końcówki te zmieniają się w -euse i -ouse, np.:

masculin rodzaj męski
playamoureux zakochany
playsérieux poważny
playmalheureux nieszczęśliwy
playjaloux zazdrosny

féminin rodzaj żeński
playamoureuse zakochana
playsérieuse poważna
playmalheureuse nieszczęśliwa
playjalouse zazdrosna

7) jeśli przymiotnik rodzaju męskiego kończy się na -c, w rodzaju żeńskim przechodzi ono w -que, np.:

masculin rodzaj męski
playturc turecki
playpublic publiczny
féminin rodzaj żeński
playturque turecka
playpublique publiczna

Wyjątek to:

playgrec grecki playgrecque grecka

8) jeśli przymiotnik rodzaju męskiego kończy się na -if, w rodzaju żeńskim zmienia się w -ive, np.:

masculin rodzaj męski
playvif żwawy
playsportif wysportowany
playnaïf naiwny
féminin rodzaj żeński
playvive żwawa
playsportive wysportowana
playnaïve naiwna

9) Są trzy przymiotniki nieregularne : beau-ładny, nouveau-nowy i vieux-stary. Ich forma zmienia się dodatkowo w przymiotniku rodzaju męskiego, kiedy ten stoi przed rzeczownikiem zaczynającym się na samogłoskę lub nieme h, np.:

masculin masculin devant la voyelle féminin
playun beau garçon playun bel appartement playune belle fille
ładny chłopiec ładne mieszkanie ładna dziewczyna
playun livre nouveau playun nouvel hôtel playune nouvelle voiture
nowa książka nowy hotel nowy samochód
playun vieux monsieur playun vieil homme playune vieille femme
stary mężczyzna stary człowiek stara kobieta

10) W tym punkcie znajciecie tabelkę z kilkoma najbardziej popularnymi przymiotnikami, których rodzaj żeński jest nieregularny:

masculin féminin
playblanc playblanche
biały biała
playfaux playfausse
fałszywy fałszywa
playfou playfolle
szalony szalona
playlong playlongue
długi długa
playsec playsèche
suchy sucha
playfrais playfraîche
świeży świeża
playfranc playfranche
szczery szczera
playdoux playdouce
delikatny delikatna
playroux playrousse
rudy ruda

Ćwiczenia online:

Zostaw komentarz:
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestruj się.
Komentarze (5)

Czy kiedy mamy na przykład "Je suis fatig" to czy dziewczyna mówi "Je suis fatiguée"?
W końcu to też czasownik

Czy jest jakaś zasada, która określa kiedy żeński przymiotnik ma końcówkę -ette a kiedy ète, czy raczej trzeba pamiętać odmianę?

Bardzo korzystne byloby miec wymowe- szczebolnie w niektorych slowach.

ladnie zestawione - dzieks.

Bardzo przystępnie napisane. Pozwolę sobie tylko zasugerować, że
1. w przypadku przymiotników zakończonych na -il, stosujemy tradycyjną regułę (dodajemy -e), zaprezentowany "gentil" jest raczej złośliwym wyjątkiem ;-)
2. do przymiotnika "orange" nie dodajemy -e nie dlatego, że już sam na -e się kończy, ale dlatego że jest wyjątkowy (nieodmienny).